Samolot pasażerski Junkers F-13 - Revell 03870

Konstrukcja samolotu Junkers F-13 bazowała na wcześniejszej konstrukcji samolotu Junkers CL-I przystosowanego do transportu poczty i jednego pasażera produkowanego w czasie I wojny światowej w zakładach Junkers –Fokker AG (powstałych z połączenia Junkers&Co. Warmwasser –Apparatefabrik i Fokker Aeroplanbau GmbH). Nawiasem mówiąc jeszcze dziś potoczną nazwą łazienkowych piecyków gazowych jest „Junkers”. Po wojnie Hugo Junkers mając doświadczenie w projektowaniu i budowie samolotów założył firmę Junkers Flugzeugwerk AG w celu podjęcia produkcji małego samolotu pasażerskiego znanego potem jako Junkers F-13. Oblot prototypu odbył się w roku 1919. Zastosowano silniki BMW o mocy 240 KM. Prędkość samolotu na pułapie 6700 m: minimalna 160 km/h, załoga: 2 osoby, liczba pasażerów: 4. Projekt samolotu był doskonalony: zastosowano silniki o większej mocy (310 KM), miał lepsze osiągi. W 1920 roku samolot przeleciał nad Kordylierami na wysokości 5200 m, a w 1922 roku F-13 jako pierwszy przeleciał nad Alpami. Łącznie wyprodukowano około 330 tych maszyn. Sprzedawane były na eksport (m.in. do USA, gdzie w zakładach Larsena były montowane i sprzedawane w USA pod marką Junkers –Larsen). W tych zakładach zbudowano nawet kilka Junkersów jako wodnosamoloty pod nazwą JL6 dla US Navy. W Polsce firma Aero –Targ wypożyczyła 6 Junkersów F-13 w 1921 roku i eksploatowała je w czsie targów poznańskich. W roku 1922 firma lotnicza Aerolloyd kupiła 6 Junkersów F13, a po przekształceniu w Aerolot, potem w PLL LOT dysponował już 15-toma Junkersami F-13. Eksploatowane były do 1935 roku. Wycofane F-13 pozostawały w rezerwie w lotnictwie RP jako potencjalne samoloty bombowe. Należy podkreślić, że nie odnotowano żądnej poważnej awarii tego samolotu. Jeden z wycofanych F-13 przebudowany nawet został w warsztatach LOTu na samochód eksploatowany na lotnisku mokotowskim. Do dziś przetrwały tylko 4 maszyny. Zbudowano 1 latającą replikę, jednak z nowoczesną awioniką, radiem i współczesnym silnikiem.