HMS Victory - OcCre PR001

Żaglowy okręt liniowy HMS Victory zbudowany był w stoczni Chatham Dockyard w latach 1759 -1778. Wyporność 3500 ton, do budowy użyto drewna dębowego. Ożaglowanie pełnorejowe, trzy maszty, powierzchnia żagli 5440 m², szybkość 8 węzłów. Załoga 850 osób. Uzbrojenie: razem 104 działa różnego kalibru, i tak: pokład działowy główny 30 dział 32 funtowych, środkowy pokład działowy 28 dział 24 funtowych, pokład działowy górny 30 dział 12 funtowych, pokład rufowy i dziobowy: 14 dział 12 funtowych i 2 karonady 68 funtowe. Ponadto piechota morska uzbrojona była w muszkiety. Pierwsze 13 lat okręt stał w rezerwie. Dopiero w roku 1780 okręt wziął udział w nierozstrzygniętej bitwie pod Ushant z Francuską flotą. Francja popierała wtedy zbuntowane kolonie amerykańskie. Następnie okręt poddano remontowi: dno poniżej linii wodnej obite zostało blachą miedzianą dla ochrony przed roztoczami. Następnie uczestniczył w drugiej bitwie pod Ushant i koło przylądka św. Wincentego.. W 1798 został okrętem szpitalnym dla rannych jeńców hiszpańskich i francuskich. W roku 1800 po remoncie wrócił do służby. W roku 1803 flagę na HMS Victory podniósł admirał Horatio Nelson. W 1805 roku doszło do bitwy floty brytyjskiej z flotą francuską pod Trafalgarem. Anglicy odnieśli wspaniałe zwycięstwo, ale admirał Nelson zginął. W 1812 roku okręt zakończył służbę, został zacumowany w Gosport i zamieniony w hulk. Okręt stał i niszczał, jednak po zakończeniu I wojny światowej powstał fundusz mający ocalić HMS Victory. Różne brytyjskie organizacje społeczne przyczyniły się do przeprowadzenia restauracji i uratowania okrętu. W roku 1928 król Jerzy V uroczyście zakończył restaurację HMS Victory. Obecnie okręt zacumowany jest w Portsmouth i jest otwarty dla zwiedzających.