Admiral Graf Spee - JSC 035

Ciężki krążownik (inaczej zwany pancernikiem kieszonkowym) Admiral Graf Spee budowany był w Kriegsmarinewerft Wilhelmshaven w latach 1931 -1936. Okręt przyjął imię po Maximilianie von Spee, który był dowódcą niemieckiej eskadry z flagowym pancernikiem SMS Scharnhorst, która poniosła klęskę bitwie pod Falklandami w grudniu 1914. Brytyjczycy zatopili SMS Nurnberg i SMS Gneisenau z jego synami będącymi oficerami na tych okrętach. SMS Scharnhorst zatopiła sama załoga na rozkaz admirała, który popełnił samobójstwo. Admiral Graf Spee napędzany był silnikami Diesla o łącznej mocy 55400 KM. Szybkość 28,5 węzła. 6 dział 283 mm, 8 dział 150 mm, 6 dział plot 105 mm, 8 działek plot 37 mm, 10 działek plot 20 mm i 8 wyrzutni torpedowych. Na wyposażeniu były też 2 wodnosamoloty rozpoznawcze. Załoga 1150 oficerów i marynarzy. W grudniu 1939 zespół brytyjskich okrętów wykrył Admirala Grafa Spee w ujściu rzeki La Plata, doszło do bitwy morskiej, w której okręty obydwu stron zostały uszkodzone. Niemiecki okręt został wycofany do portu w Montevideo. Władze Urugwaju postawiły dowódcy warunek, że w ciągu 3 dób ma opuścić port. W ciągu tych 72 godzin Brytyjczycy przygotowali się na „powitanie” niemieckiego okrętu ściągając dodatkowe siły i blokując ujście La Platy. Admiral Graf Spee wypłynął, nie miał szans na przedarcie się przez blokadę. Po wypłynięciu na morze załoga na rozkaz dowódcy zatopiła okręt, dowodzący okrętem komandor Langsdorff popełnił samobójstwo. I tak historia powtórzyła się. Wrak zlokalizowano i jeszcze w czasie II wojny światowej i część wyposażenia wydobyto. Następne próby eksploracji wraku podjęto dopiero w roku 2004. Jednak w roku 2009 prezydent Urugwaju zakazał prac na wraku.