HMS Invincible - JSC 268

Krążownik liniowy HMS Invincible (Niezwyciężony) o wyporności niemal 20000 ton budowany był w stoczni Armstrong Whitworth w Newcastle w latach 1906 -1909 i był jednym z trzech krążowników liniowych pierwszych na świecie tej klasy. 4 śruby napędzane były turbinami parowymi o mocy 41000 KM. Szybkość: 25 węzłów. Uzbrojenie: 8 dział 305 mm, 16 dział 102 mm i 5 wyrzutni torpedowych. Załoga 1032 oficerów i marynarzy. Jeszcze w 1913 roku w czasie ćwiczeń doszło do zderzenia Invincible z okrętem podwodnym, jednak bez szkody dla tego pierwszego. Pierwszą wojenną akcją Invincible był udział w składzie Royal Navy w pierwszej zwycięskiej bitwie morskiej I wojny światowej pod Helgolandem. Następną zwycięską bitwą brytyjskiej floty z udziałem Invincible była bitwa z niemiecką grupą okrętów niemieckich pod Falklandami w grudniu 1914. Chodziło o wyeliminowanie niemieckich rajdów na wodach południowego Atlantyku i Karaibów. W wyniku bitwy zatopione zostały krążowniki pancerne SMS Scharnhorst i SMS Gneisenau oraz niemieckie statki zaopatrzeniowe. Zespół brytyjski wyszedł z bitwy bez strat. Następną akcją HMS Invincible (i jak się okazało ostatnią) był udział w największej bitwie morskiej I wojny światowej – bitwie jutlandzkiej. Invincible zainkasował trafienie w wieżę artyleryjską, doszło do eksplozji amunicji i okręt błyskawicznie zatonął. Zginęło 1026 oficerów i marynarzy. Wrak znaleziono w 1919 roku, w latach 1960 -1980 był badany przez nurków. Wrak jest chroniony jako pomnik i morski grób. Nazwę HMS Invincible nosił lotniskowiec , który brał udział w wojnie z Argentyną o Falklandy (wszedł do służby w 1980, wycofany w 2005).