HMS Renown i HMS Medusa - JSC 091

Krążownik liniowy HMS Renown

Krążownik HMS Renown (drugim krążownikiem tej klasy był HMS Repulse) o wyporności 32000 ton zbudowany został w szkockiej stoczni w Govan w latach 1915 -1916. Napędzany przez turbiny parowe o mocy 120000 KM osiągał szybkość 31 węzłów. Uzbrojenie: 6 dział 381 mm, 20 dział 114 mm, 24 działa 40 mm, 2 działa plot 76 mm oraz 2 wyrzutnie torpedowe. Na wyposażeniu miał 4 dwupłatowe łodzie latające. Załoga: 1180 oficerów i marynarzy. Do końca I wojny światowej operował na Morzu Północnym. W okresie międzywojennym Renown i Repulse były głęboko zmodernizowane: m.in. wzmocniona została ochrona przeciwko atakom torpedowym, dodano nowe katapulty dla samolotów rozpoznawczych. Nawiasem mówiąc marynarze ukuli żartobliwe nazwy dla obydwu okrętów: Repair i Refit (Naprawa i Przeróbka). HMS Renown służył jako okręt do szkolenia nowych załóg Royal Navy, na jego pokładzie Książę Walii składał wizyty w Australii i Nowej Zelandii. Po wybuchu II wojny światowej pełnił służbę na południowym Atlantyku tropiąc pancernik Admiral Graf Spee, stawiał miny u wybrzeży Norwegii, brał udział w akcji brytyjskiej floty przeciwko Bismarckowi. W latach 1942 -1945 operował na Oceanie Indyjskim. Po wojnie pełnił funkcję hulku. W roku 1948 został złomowany.

Przybrzeżny stawiacz min HMS Medusa

Późniejszy stawiacz min HMS Medusa zbudowany był jako monitor HMS M29 o wyporności 580 ton w stoczni Harland& Wolff w Belfaście w roku 1915. Napędzany turbinami parowymi (kotły opalane olejem opałowym) o mocy 400 KM. Szybkość 10 węzłów. W czasie I wojny światowej brał udział w bitwie o Jaffę w 1917. Po rewolucji w Rosji wspierał siły interwentów w wojnie domowej z bolszewikami. Na początku lat 20 –tych okręt został przebudowany w 1925 na stawiacz min pod nazwą HMS Medusa. W 1941 po ponownej przebudowie został okrętem remontowo –magazynowym pod nazwą zmienioną na HMS Talbot. W roku 1944 znowu zmieniono nazwę okrętu na HMS Medway II. W 1946 sprzedany na złom czekał na pocięcie, jednak w 1950 zakupiony został przez greckiego armatora, który przebudował go na statek towarowy pod nazwą Gerogeorgakis. Grecki armator okazał się przemytnikiem, został aresztowany on sam a statek został zajęty w 1971 przez władze na wybrzeżu Cavallo (wyspa między Sardynią a Korsyką), sprzedany na aukcji w 1974 i tym razem ostatecznie pocięty na złom.