Pancernik Radetzky - JSC 263

Pancernik Radetzky oraz 2 bliźniacze pancerniki typu Radetzky (Erzherzog Franz Ferdinand i Zrinyi) zbudowane były w latach 1907 -1910 w stoczni w Trieście (należącym wtedy do Austro –Węgier). Ze względu na ich konstrukcję i uzbrojenie nie były uważane za pełnej klasy pancerniki. Każdy z tych pancerników napędzany był 24 –cylindrową maszyną parową o mocy 19800 KM. Para z kotłów opalanych węglem. Szybkość 20,5 węzła. Uzbrojenie: 4 działa 240 mm, 12 dział 190 mm. Załoga 876 oficerów i marynarzy. Austro -węgierska flota była flotą defensywną, służyła do demonstracji siły, jej zadaniem była ochrona wód należących do Austro –Węgier: Adriatyk i wschodni obszar Morza Śródziemnego. W czasie I wojny światowej na cały czas jej trwania flota austro –węgierska została praktycznie zamknięta na Adriatyku, ponieważ wyjście z Adriatyku (cieśnina Otranto) zostało zablokowane przez flotę aliantów. Po zawieszeniu broni wobec sporu między Włochami z Jugosławią Radetzky i Zrínyi przejęte zostały przez US Navy i zostały zacumowane w pobliżu Splitu. Zgodnie z postanowieniami traktatu z St. Germain wszystkie trzy pancerniki typu Radetzky zostały przekazane Włochom. Radetzky i Zrínyi zostały złomowane we Włoszech w latach 1920-21; Erzherzog Franz Ferdinand został złomowany we Włoszech w 1926 roku.