SMS Derfflinger - JSC 266

Niemiecki krążownik liniowy SMS Derfflinger oraz dwa tego typu tego typu (były jeszcze Lűtzow i Hindenburg) budowane były w stoczniach: Blohm & Voss w Hamburgu, Schichau w Gdańsku i Kaiserliche Werft w Wilhelmshaven w latach 1911 -1917. Były odpowiedzią Niemców na zbudowane w Wielkiej Brytanii 3 krążowniki typu Lion. Derfflinger był dwukrotnie wodowany: w czasie pierwszego zablokował się na pochylni. Taka blokada to prawdziwa katastrofa, ponieważ w przeważającej liczbie takich przypadków niezwodowany kadłub jest cięty na złom. W tym przypadku uniknięto tego i po wdrożeniu środków zaradczych już 1 miesiąc po nieudanej próbie wodowania okręt wreszcie został zwodowany. Do służby Derfflinger wszedł w 1914, Lűtzow w 1916 a Hindenburg w 1917. Okręt napędzały 4 turbiny parowe o mocy 63000 KM. Szybkość 26,5 węzła. Uzbrojenie: 8 dział 305 mm, 15 dział 150 mm, 8 dział plot 88 mm oraz 4 wyrzutnie torped. Załoga 1390 oficerów i marynarzy. W grudniu 1914 wraz z innymi okrętami Kaiserliche Marine brał udział w bombardowaniu brytyjskich miast portowych Scarborough, Hartlepool i Whitby ponosząc niewielkie uszkodzenia od dział brytyjskiej artylerii przybrzeżnej, następnie w bitwie na Dogger Bank. W 1916 brał udział w bitwie jutlandzkiej współuczestnicząc w zatopieniu krążowników Queen Mary i Invincible. W tej bitwie był trafiony 21 razy tracąc 157 zabitych. Po zakończeniu wojny został internowany z załogą w Scapa Flow, gdzie został zatopiony przez własną załogę. Wrak wydobyli Brytyjczycy tuż przed II wojną światową, i już po wojnie został złomowany. Pozostał dzwon okrętowy, który Royal Navy przekazała w darze Bundesmarine w roku 1965. Dzwon jest eksponowany w budynku Dowództwa Floty w Glűcksburg –Meierwik.