Pancernik Vittorio Veneto 1940 - Trumpeter 05320

Pancernik RM (Regia Marina) Vittorio Veneto o wyporności 43600 ton klasy Littorio budowany był w stoczni Cantieri Riuniti dell'Adriatico w Trieście w latach 1934 -1940. Nazwę okrętu wzięto od miejsca zwycięskiej dla Włochów bitwy z wojskami austro –węgierskimi, która miała miejsce w 1918 roku. Cztery śruby napędzane były turbinami parowymi o łącznej mocy 140000 KM. Szybkość maksymalna 30 węzłów. Uzbrojenie: 9 dział 381 mm, 12 dział 152 mm, 12 dział 90 mm, 20 działek 37 mm i 20 działek 20 mm. Ponadto na wyposażeniu okrętu były 3 samoloty rozpoznawcze. Załoga liczyła 1860 oficerów i marynarzy. Pierwszą akcją okrętu był udział w ataku na konwój z brytyjskim zaopatrzeniem Malty (operacja Hats) w roku 1940. W czasie postoju w bombardowanym Tarencie nocą w listopadzie 1940 uniknął trafienia. Potem brał udział w bitwie koło przylądka Spartivento, gdzie został uszkodzony torpedą z samolotu z brytyjskiego lotniskowca. W czasie naprawy w stoczni w Genui został uszkodzony w czasie brytyjskiego bombardowania. W 1941 roku w czasie bitwy koło przylądka Matapan ponownie trafiony został brytyjskimi torpedami. We wrześniu 1943 roku wraz z grupą włoskich okrętów poddał się aliantom na Malcie. Po internowaniu skierowany został do Egiptu, gdzie stał do końca wojny. W 1947 roku Wielka Brytania przejęła pancernik w ramach reparacji wojennych. Okręt nie wszedł jednak do służby w Royal Navy. W lutym 1948 został skreślony z listy floty brytyjskiej, a w latach 1954 został złomowany w La Spezia.