Samolot FGF-5 Hellcat - Hobby Boss 80260

Samoloty myśliwskie Hellcat produkowane były w amerykańskich zakładach Grumman na zamówienie US Navy w latach 1942 -1945. Był odpowiedzią na japońskie myśliwce Zero i były dominującymi amerykańskimi myśliwcami w wojnie na Pacyfiku. W sumie wyprodukowano ponad 12000 Hellcatów w 9 wersjach. Napędzane były silnikiem o mocy 2200 KM, szybkość 630 km/h. Uzbrojenie: 6 karabinów maszynowych 12,7 mm, 2 działka 20 mm, 6 rakiet HVAR, 2 rakiety TINY TIM, 1800 kg bomb w tym: 1 bomba 910 kg lub 1 torpeda podwieszone centralnie oraz 2 bomby po 540 kg lub 6 bomb po 45 kg podwieszone pod skrzydłami. Wersję F6F-5 wyposażono w silnik o zwiększonej mocy i wprowadzono kilka mniej istotnych zmian na podstawie doświadczeń pilotów. Myśliwce Hellcat spełniły dobrze swoje zadanie –zestrzeliły 5223 wrogich samolotów. Biorąc pod uwagę dużą szybkość i moc silnika Dowództwo US Navy rekomendowało taką taktykę walki: „Nie walcz z samolotem Zero 52. Nie próbuj podążać za pętlą lub półrolką z przeciągnięciem. Podczas ataku wykorzystaj swoją niesamowitą moc i wysoką prędkość, aby zaatakować w najkorzystniejszym momencie. Aby uniknąć Zero 52 na ogonie, przetocz się i zanurkuj w szybki zakręt”. Ta taktyka sprawdziła się w bitwie na Morzu Filipińskim. Piloci amerykańscy nazwali tę bitwę „Wielką strzelanką do indyków na Marianach”. Po wojnie Hellcaty zostały wycofane ze służby na pierwszej linii frontu w USA, ale wyposażone w radary F6F-5N pozostały w służbie do 1954 roku jako myśliwce nocne. Były używane do zadań drugiej linii US Navy, a także do szkolenia eskadr morskich, a kilka z nich zostało przekształconych w drony. Uzbrojone w bomby drony sterowane radiem F6F brały udział w wojnie w Korei. Obecnie kilka sprawnych maszyn F6F jest w posiadaniu niektórych muzeów lotnictwa i prywatnych kolekcjonerów, bywają też prezentowane na paradach historycznych samolotów.