Spitfire Mk IXc Profipack - Eduard 8281

Myśliwiec jednomiejscowy Spitfire budowany był w zakładach Supermarine w Southampton w latach 1937 -1945 (w coraz to doskonalszych wersjach). W sumie wyprodukowano 20351 samolotów wszystkich 26 wersji. Dane wersji MK I: długość 9,11 m, rozpiętość 11,22 m. Napęd 12 –cylindrowy silnik Rolls-Royce Merlin o mocy 1030 KM, szybkość maksymalna 582 km/h na wysokości 5800 m. Zasięg 636 km. Udoskonalona wersja MK Vb otrzymała silnik o większej mocy: 1440 KM oraz nową sprężarkę, zmieniono końcówki skrzydeł, co znacznie poprawiło osiągi samolotu na dużych wysokościach. Uzbrojenie: 8 karabinów maszynowych 7,69 mm lub 2 działka 20 mm i 4 karabiny maszynowe 7,69 mm zależnie od wersji. Oprócz RAF myśliwce te były używane przez Siły Powietrzne wielu innych państw w tym Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii, a nawet w ZSRR. Spitfire to najsłynniejszy myśliwiec II wojny światowej. Zasłynął zwłaszcza w czasie Bitwy o Anglię, gdzie również polscy piloci przyczynili się walnie do zwycięstwa w tej bitwie. Taktyka pilotów Spitfire polegała na odciągnięciu Messerschmittów od bombowców niemieckich ( były ich eskortą) i walce z nimi, a w tym czasie piloci Hurricane (wolniejsze od Spitfire) atakowały bombowce. Myśliwce Spitfire walczyły na wszystkich frontach II Wojny Światowej. O klasie Spitfire świadczy scena z filmu „Bitwa o Anglię” kiedy pilot Messerschmitta zapytany przez marszałka Göringa co zrobić, żeby pokonać Anglię odpowiedział: „dać nam eskadrę Spitfirów”. Po wojnie używane jeszcze były w siłach powietrznych wielu państw dopóki nie zostały wyparte przez myśliwce z napędem odrzutowym. Obecnie można je oglądać w wielu muzeach militarnych w tym w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie.