Askold i Nowgorod - JSC 007

Krążownik ASKOLD

Krążownik Askold budowany był w stoczni w Kilonii w latach 1899 -1902 dla Carskiej Marynarki Wojennej . Imię nadano mu na cześć legendarnego Warega (Wikinga) -księcia kijowskiego panującego do 882 roku. Napędzany 3 maszynami parowymi osiągał szybkość 24 węzły. W tym czasie był jednym z szybszych okrętów świata. Uzbrojenie: po 12 dział 152 mm i 75 mm, 2 działa 63,5 mm, 8 dział 47 mm, 2 działka 37 mm, 2 ckm 7,62 mm i 6 wyrzutni torped. Załoga 534 -652 oficerów i marynarzy. Po przypłynięciu do Rosji skierowany został na Daleki Wschód do bazy Carskiej Marynarki w Port Artur. Wizytował kurtuazyjnie Kobe i Nagasaki. W lutym 1904 Japonia atakując Port Artur (obecnie Lűshunkou –Chiny) dała początek 2 –letniej wojnie japońsko –rosyjskiej. Askold jako okręt flagowy w grupie rosyjskich krążowników uczestniczył w bitwie na Morzu Żółtym z flotą japońską. Został poważnie uszkodzony. Dopłynął do portu w Szanghaju, gdzie został internowany. Po sromotnej przegranej wojnie z Japonią, Askold został zwrócony Rosji i skierowany do bazy we Władywostoku. Po wybuchu I wojny światowej działał w składzie eskadry Ententy. Zadaniem eskadry było tropienie niemieckiej dalekowschodniej eskadry, osłona konwojów. Po przebazowaniu na Morze Śródziemne patrolował wybrzeże Turcji, zatopił 2 statki tureckie, brał udział w operacji dardanelskiej, wspierał desanty wojsk Ententy. Od września 1916 dowódcą Askolda był Polak Kietliński. Całą Rosję ogarnęły narastające nastroje rewolucyjne. Wrzenie nie ominęło załogi Askolda. Doszło do sabotażu –wybuchu prochu w komorze amunicyjnej. Sąd wojenny skazał 4 marynarzy na śmierć. Po wybuchu rewolucji Kietliński został zamordowany. Rewolucja zastała Askolda w Murmańsku. Zdobyty przez brytyjskich interwentów zmienił nazwę na HMS Glory i służył jako hulk w Archangielsku. Po wycofaniu interwentów w 1919 wycofany na Szetlandy, w roku 1922 zwrócony do ZSRR, jednak jego stan był już tak zły, że sprzedany został do Hamburga do złomowania.

Monitor NOWGOROD

Monitor Nowgorod budowany był w Petersburgu w latach 1871 -1873. Nowgorod nie był okrętem w ścisłym znaczeniu. Był raczej okrągłą opancerzoną pływającą platformą z artylerią. Po przegranej przez Rosję wojnie krymskiej (między Imperium Osmańskim i Rosją w 1853 -1856), Rosja nie mogła mieć okrętów wojennych na Morzu Czarnym. Stąd pomysł na budowę okrągłego monitora. Średnica jednostki wynosiła niemal 31 m. Uzbrojenie stanowiły 2 działa 280 mm, załoga 139 osób. Napęd: 6 maszyn parowych o łącznej mocy 3000 KM, szybkość 7 węzłów. W istocie Nowgorod był tylko pływającą baterią. W wojnie rosyjsko –tureckiej w roku 1877 nie odegrał żadnej roli, pozostał w służbie do 1893 w 1912 został złomowany.