Model statku Wodnik (Meerman) 1627

Galeon Wodnik o wyporności ok. 200 ton zbudowany został w Gdańsku w roku 1623 i w tym samym roku wszedł do służby we flocie Zygmunta III Wazy. Załogę stanowiło 45 marynarzy i 80 żołnierzy piechoty morskiej. Uzbrojony był w 17 dział, od 7 do 1,5 funtowych oraz w 3 miotacze kamieni. Po zdobyciu przez Szwedów Rygi w 1621 roku rada Gdańska podjęła decyzję o wzmocnieniu floty wojennej. Budowniczym został sprowadzony przez Zygmunta III doświadczony w budowie okrętów Szkot James Murray. Król Szwecji Gustaw II Adolf odpowiedział agresją. W 1626 roku Szwedzi zajęli Prusy Książęce i Królewskie. Polska flota schroniła się w Wisłoujściu. Wobec długotrwałej blokady Gdańska wśród szwedzkich załóg zaczęły szerzyć się choroby (szkorbut, biegunka). Dowódca szwedzkiej floty postanowił wiec wymienić załogi na nowe i zmniejszyć liczbę blokujących okrętów z 10 do 6. W tej sytuacji w listopadzie 1627 Komisja Okrętów Królewskich podjęła decyzję o przełamaniu blokady. W ten sposób doszło do zwycięskiej dla strony polskiej bitwy pod Oliwą. Dużą rolę odegrał w niej Wodnik: po abordażu na szwedzki galeon Solen jego załoga w obliczu klęski wysadziła swój okręt. W roku 1629 w okresie wojny trzydziestoletniej (1618 -1648) Zygmunt III Waza oddał Wodnika w służbę Lidze Katolickiej, w składzie floty Ligi Wodnik walczył z okrętami duńskimi i szwedzkimi i w czasie tych walk Wodnik został zdobyty w 1632 roku przez Szwedów, włączony do ich floty pod nazwą Meerman. Brak informacji o dalszym losie Wodnika. Obecnie modele Wodnika są eksponatami w polskich muzeach morskich. W roku 1969 w czasie budowy Portu Północnego odkryte zostały pozostałości, jak wykazały badania pochodzące z Solena. Wydobyte artefakty, z czego najcenniejsze to armaty można podziwiać w Centralnym Muzeum Morskim w Gdańsku.