Polski samolot RWD8 PWS - IBG 72501

Samoloty szkolne RWD -8 produkowane były w 1933 roku w Doświadczalnych Zakładach Lotniczych w Warszawie na Okęciu, a od 1934 do 1939 roku w Podlaskiej Wytwórni Samolotów w Białej Podlaskiej (PWS). W sumie wyprodukowano 550 tych samolotów. Napęd: silnik 4-cylindrowy Junior o mocy 120 KM. Szybkość: 170 km/h, pułap: 4200 m. Załoga 2 –osobowa: szkolony pilot i instruktor. Konstrukcja: kratownica spawana z rur stalowych pokryta płótnem i sklejką. Był podstawowym i cenionym samolotem szkolnym w polskim lotnictwie wojskowym. Wstępny projekt tego samolotu opracował jeszcze w 1031 roku inżynier Stanisław Wigura. Stanisław Wigura i jego przyjaciel Franciszek Żwirko zginęli we wrześniu 1932 (po zwycięstwie w międzynarodowych zawodach samolotów turystycznych w Berlinie) lecąc w RWD -6 na meeting lotniczy w Czechosłowacji, trafiając na huragan i próbując zawrócić. RWD -8 był bardzo dobrze oceniany przez pilotów. Licencję na produkcję RWD -8 kupiły Estonia i Jugosławia. Licencję kupiła też Czechosłowacja, ale nie wyprodukowała żadnego licencyjnego samolotu. Niewielką ilość tych samolotów wyeksportowano (do Ruminii, Łotwy, Węgier, Finlandii, Hiszpanii, Maroka i Brazylii). Po wybuchu wojny kilkanaście RWD -8 zmobilizowano jako samoloty łącznikowe (mogły startować i lądować w przygodnym terenie). Były nawet przypadki obrzucania niemieckich żołnierzy granatami z nisko lecących RWD -8. Wiele tych samolotów zostało zniszczonych w czasie bombardowania lotnisk i spalona przez wycofujące się Wojsko Polskie, kilkanaście wpadło w ręce Armii Czerwonej. Żaden z RWD -8 nie zachował się do dziś.