Vanity i U-505 - JSC 071

Niszczyciel HMS VANITY

Niszczyciel HMS Vanity (inaczej D28, potem L38) o wyporności 1340 ton budowany był w szkockiej stoczni William Beardmore & Company w Dalmuir w latach 1917 -1918. Napędzany dwiema turbinami parowymi o mocy 27000 KM, osiągał szybkość 34 węzły. Uzbrojenie: 4 działa 102 mm, 4 działa plot 40 mm, 1 działko plot 20 mm i 4 wyrzutnie torped. Okręt zaczął służbę w ostatnich miesiącach I wojny światowej. Po wybuchu rewolucji w Rosji brał udział w składzie sił interwentów w wojnie domowej w Rosji. W roku 1930 wycofany ze służby i przeniesiony do rezerwy. Tuż przed wybuchem II wojny światowej w 1939 przywrócony został do służby w Royal Navy. Po przebudowaniu na eskortowiec przeciwlotniczy pełnił służbę jako eskorta patroli i konwojów na Morzu Północnym. Od lutego 1945 eskortował konwoje i patrolował kanał La Manche. Po wojnie wycofany został ze służby w Royal Navy, w roku 1947 został złomowany.

Okręt podwodny U -505

Okręt podwodny U -505 typu IXC budowany był w stoczni Deutsche Werft w Hamburgu w latach 1940 -1941. Napęd: dwa silniki wysokoprężne /dwa silniki elektryczne o mocy 2200 KM/500 KM. Szybkość na powierzchni /w zanurzeniu 18/7 węzłów. Załoga 44 oficerów i marynarzy. Uzbrojenie: 1 działo 10,5 cm, 2 działka plot 3,7 cm i 6 wyrzutni torped. W 1942 został zaatakowany przez samolot Lockheed Hudson. Poważnie uszkodzony remontowany był w bazie okrętów podwodnych w Lorient. W roku 1943 zaatakowany został bombami głębinowymi. Jego dowódca nie wytrzymując stresu popełnił samobójstwo. W 1944 wywiad amerykański zdobył informację, że w okolicy wybrzeży Zielonego Przylądka grasuje U –boot. Zespól okrętów (lotniskowiec i niszczyciele) udały się w ten rejon. U -505, bo to ten okręt tam się znajdował został wykryty i zaatakowany. Uszkodzony U -505 wynurzył się, został ostrzelany z działek plot, niemieccy marynarze w popłochu opuścili okręt nie niszcząc księgi szyfrów i maszyny szyfrującej. Zdobywszy okręt i bezcenne szyfry Amerykanie zachowali całą sprawę w tajemnicy, do tego stopnia, okręt nazwano USS Nemo, a wzięta do niewoli załoga U -505 została całkowicie izolowana od innych jeńców. Według oficjalnie podanej informacji okręt zatopiono z załogą. Dzięki temu alianci czytali całą korespondencję Kriegsmarine, byli w stanie precyzyjnie określać położenie i zadania U –bootów. Obecnie okręt U -505 pełni funkcję muzeum w Chicago i upamiętnia ofiary bitwy o Atlantyk.