Ward oraz I-16 - JSC 066

Ward oraz I-16 - JSC 066

JSC

JSC 66

Dostawa od:

13,00 zł (Paczkomaty 24/7 - 1-2 dni)
11,01 zł
W magazynie

  • Ward oraz I-16 - JSC 066

Szczegóły

W numerze znajdują się 4 modele z okresu ataku japońskiego an Pearl Harbour:

  1. Amerykański niszczyciel Ward
  2. Japoński okręt podwodny I-16
  3. Miniaturowy okręt podwodny Ha-19
  4. Amfibia latająca PBY-5A Catalina

Dane modeli:

  • 2 arkusze A4 z częściami
  • Liczba części: 380
  • Długość modeli: 240 mm, 277 mm
  • Stan jednostek z roku 1941
  • Rysunki montażowe
  • Opis budowy i historia jednostek
  • Opracowanie modeli: Bartosz Czołczyński
  • Modele bez części dennej
JSC
JSC 66

Opis

Niszczyciel USS Aaron Ward

USS Aaron Ward o wyporności niemal 2100 ton budowany był w stoczni Federal Shipbuilding and Drydock Company w Kearny (New Jersey) w latach 1941 -1942. Napęd: 2 turbiny parowe o mocy 50000 KM, szybkość 35 węzłów. Uzbrojenie: 4 działa 127 mm, 4 działka plot 40 mm, 5 działek plot 20 mm, 2 miotacze bomb głębinowych i 5 wyrzutni torpedowych. Załoga 208 oficerów i marynarzy. Okręt operował na Pacyfiku. Eskortował z innymi okrętami lotniskowiec USS Long Island, potem pomocniczy okręt US Navy Cimarron. W czasie tego rejsu prawdopodobnie zatopił bombami głębinowymi 2 japońskie okręty podwodne. W czasie akcji na Guadalcanal był nieskutecznie atakowany przez japońskie bombowce. W dalszej fazie bitwy mocno ucierpiał od ognia japońskiej artylerii okrętowej. Po remoncie w Pearl Harbor niszczyciel wrócił do walk. Zaatakowany przez japońskie bombowce został trafiony i w czasie próby odholowania go na płyciznę zatonął. Wrak odnaleziono we wrześniu 1994.

Okręt podwodny I-16

Okręty podwodne klasy C budowane były w latach 1937 -1941 w stoczni w Sasebo w Japonii. Szybkość: 23,6/8,5 węzła na powierzchni/pod wodą. Okręty podwodne klasy C służyły jako okręty „matki” dla miniaturowych dwuosobowych okrętów podwodnych. 5 okrętów I -16 miało zadanie podpłynąć do Pearl Harbor i zwolnić miniaturowe łodzie podwodne w celu zaatakowania okrętów USA znajdujących się w bazie. Atak miał być skoordynowany z atakiem lotniczym z japońskich lotniskowców. Atak miniatur nie powiódł się a jeden z I -16 został wykryty i zatopiony bombami głębinowymi. Inny okręt I-16 został wykryty i zatopiony w pobliżu Midway w 1942. Jedyne sukcesy I-16 w 1942 to zatopienie kilku alianckich transportowców. Również w 1943 okręty w bitwie o Guadalcanal I-16 nie odniosły sukcesów, za to US Navy zatopiła następne I -16. Po tym czasie okręty I-16 nie odegrały znaczącej roli w wojnie.

Japoński miniaturowy okręt podwodny HA-19

W sumie w Japonii zbudowano około 60 tych łodzi. Każda z nich miała 2 wyrzutnie torpedowe. Pierwszą akcją bojową miał być atak 5 miniatur skoordynowany z atakiem lotniczym w grudniu 1941 na Pearl Harbor. Wszystkie z nich zostały zniszczone –w tym jeden po utraceniu sterowności. Jeden z rozbitków Kazuo Sakamaki dopłynął wpław do plaży Bellows Field i tam został aresztowany. Był pierwszym japońskim jeńcem wojennym. Brał potem udział w zjazdach amerykańskich i japońskich weteranów wojny. Były jeszcze nieskuteczne ataki miniatur na Diego Suarez, na Sydney, i na Midway. W sumie zatopionych zostało 31 tych okręcików. Kilka przetrwało. Są eksponowane w muzeach Japonii, Australii i USA.

Łódź laająca PBY -5A

Łodzie latające PBY Catalina były morskimi samolotami patrolowymi produkowanymi w latach 1935 -1945. Osiągały prędkość 280 km/h na pułapie 4500 m. Uzbrojenie: po 2 karabiny maszynowe 12,7 mm, i 7,69 mm stałe plus 1 kal. 7,69 mm ruchomy oraz 1800 kg bomb lub 4 bomby głębinowe. Załoga 6 -9 osób. Jedną z późniejszych wersji była 5A produkowana od 1939 roku. W tej wersji wyprodukowano 1175 sztuk. Oprócz USA użytkowane były w Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Australii i Nowej Zelandii. W czasie wojny używano ich do rozpoznania, zwalczania wrogich okrętów i w ratownictwie morskim. W ratownictwie morskim używane były w USA jeszcze w latach 70 –tych.


Kupiłeś ten produkt?